Beacon of Calm ❊ gewoon Zijn
Beacon of Calm ❊ gewoon Zijn
Deze site gaat verder in het Nederlands en ontvouwt zich in haar eigen ritme.
Kijk rustig rond, laat je raken door wat er al is en wat nog onderweg is.
Wees eens stil,
echt stil…
…
Hoorde je haar,
voelde je haar,
uitte je haar?
…
Die diepe diepe zucht?
Die diepe zucht van loslaten, van ontspanning,
van verlichting.
Die diepe zucht van even niets hoeven doen,
van alleen maar gewoon, te Zijn.
Hoor jij haar ook?
Voel jij haar ook?
Die zachte fluistering, die hunkering, die uitnodiging.
…
De uitnodiging om even niets te hoeven, om gewoon
alleen maar, te Zijn.
Ben jij er ook klaar voor om (eindelijk) te luisteren, om te voelen, om de uitnodiging aan te nemen
én op te komen dagen?
Zonder maskers, zonder muurtjes?
Ik zeg volmondig JA, en jij?
“From a curing quest to a healing passion” ~ Susan
Meer dan 25 jaar leefde ik in de snelle, dynamische en prachtige ziekenhuis wereld.
Als medisch professional kwam ik volledig tot mijn recht in mijn contact met zowel collega’s als patiënten:
informeren, opereren, adviseren, ondersteunen en begeleiden.
Ik stond bekend als de ‘rots in de branding’, de rust zelve. Zelfs in de meest hectische momenten.
Maar toen een chronische ziekte mijn eigen leven raakte, verschoof alles.
Ik had niet door dat ik voortdurend over mijn grenzen ging, dat ik beter voor de ander zorgde dan voor mezelf.
Tot het leven mij tot stilstand dwong.
He-le-maal stil.
En juist in dat stilstaan,
leerde ik weer luisteren.
Leerde ik weer voelen, zien, ervaren. Waarderen.
Ik ontdekte hoe fijn het was om mijn verhaal, mijn strubbelingen, mijn onzekerheden en mijn kleine stapjes vooruit te delen. Via het Instagram account @Migraine_Marathon merkte ik hoe anderen mijn openheid en delen waardeerden.
“Stilte en Heling zijn voor mij onlosmakelijk met elkaar verbonden. Het een kan niet zonder het ander.”
Tot ik niet meer kon schrijven. Niet meer continu over migraine.
Ik wilde juist ook delen over de reis naar binnen.
Over de prachtige, wonderlijke, mystieke wereld van heling, van Zijn.
De Stilte, die niet leeg en geluidsloos is, maar dynamisch, levendig, vol potentie en antwoorden.
Ik had zoveel te vertellen, maar het lukte op de een of andere manier niet.
Niet op de bekende social media.
De overwhelm, het verslavende en afleidende scrollen, algoritmes, SEO en dan ook nog de meningen en oordelen van sociale en professionele contacten…
Toch miste ik de verbinding met andere, gelijkgestemde vrouwen. De onderlinge gesprekken. De herkenning.
De kracht van het delen van ervaringen, verhalen, inzichten, uitdagingen en overwinningen.
In alle rust en in alle oprechtheid.
Zo inspirerend.
Ik merk dat deze stroom van verlangen over de wereld golft.
Het verlangen om van go-go-go naar slow, slow, slow te gaan.
Van dis-ease naar ease.
Van altijd maar doen, naar gewoon willen Zijn.
Dit verlangen uit zich meer en meer in een ontwaken, in bewustwording, in het openen voor andere perspectieven.
En tegelijkertijd ook voor het delen van deze ervaringen.
Om ze niet langer stil en alleen te doorstaan en te beLeven.
Dus ben ik op onderzoek gegaan, waar kan ik uiting geven aan mijn Zijn?
Veilig, openhartig, authentiek, eerlijk en geborgen?
Waar kan ik zowel schrijven als inspreken? Creatief zijn?
Waar is er ruimte om te inspireren en geïnspireerd te worden?
Waar gaat het niet om de likes, niet om de kwantiteit, maar om de kwaliteit van de verbinding? De echte shares.
Dit heb ik gevonden op Discord. Of eigenlijk gecreëerd op Discord, omdat ik geen bestaande plek kon vinden…
Met Beacon of Calm heb ik daar een eigen besloten “community server” gecreëerd. Een samenZijn.
Ik hou ervan om eeuwenoude verhalen en teachings te verweven met moderne mogelijkheden en interne wijsheden.
Mijn motto: gebruik wat resoneert, laat wat niet past en onderzoek wat je uitdaagt. Dit kan een deur openen naar nieuwe mogelijkheden en zelfontdekking.
Liefs,
Susan ❊
Over mij
Ik bevind me in een fase van verstilling.
Vanwege grillige, chronische migraine zit ik momenteel thuis. Een situatie die me uitnodigt om minder te doen en meer te Zijn. Én, om net zo goed voor mezelf te zorgen als ik altijd voor anderen heb gedaan. In deze tijd ontdek en verdiep ik delen van mezelf die al lang in mij aanwezig waren, maar nu volop de ruimte krijgen.
In deze ruimte van rust en heroriëntatie ontdek ik lagen van mezelf die al lang aanwezig waren, maar nu adem krijgen. Wat zich ontvouwt, is een steeds diepere verbondenheid met het innerlijke, het spirituele, de natuur en de eenvoud van het moment.
Mijn aandacht gaat uit naar dat wat stil is en oprecht. Naar mijn Zijn, het ritme van de seizoenen en de mystiek van het alledaagse. Ik beweeg graag in het trage, het betekenisvolle, het subtiele.
Mensen vertellen me vaak dat mijn aanwezigheid rust brengt, dat ik kalmte uitstraal. Dat er bij mij ruimte ontstaat om te zakken, te voelen, je verhaal te doen. Zelf word ik me steeds bewuster van die plek in mij. Steeds vaker leef ik vanuit daar: een bedding van stilte, sereniteit en zachtheid. Een cocon waar transformerende verhalen mogen ontstaan, heling als vanzelf gebeurt, en niets hoeft te worden geforceerd.
Wat ik hier deel, groeit vanuit die wortels. Soms in woorden, soms in beelden of stilte.
Altijd als een uitnodiging om samen simpelweg gewoon te Zijn in wat is.
